aaaa

Ε φ Χ Ε Σ
μία ταινία του αγγελου σπάρταλη
 

ΔΕΙΤΕ ΤΟ TRAILER

ΔΕΙΤΕ ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

ENGLISH

ΣΥΝΟΨΗ

Πέντε Άγγελοι ζουν σε ένα κινηματογράφο, σε κάθε κινηματογράφο. Εκεί μέσα τρώνε, κοιμούνται και ερωτεύονται μεταμφιεσμένοι σε ταξιθέτες, μηχανικούς προβολής και μπάρμαν. Αποστολή τους είναι να κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Και για να πετύχουν το σκοπό τους κάνουν έργα τέχνης: Ζωγραφιές, Ποιήματα, Μουσικές, Θέατρο και φυσικά… Σινεμά.

Εξωτερική όψη του κινηματογράφου όπως εμφανίζεται στην ταινία.
Εδώ μέσα ζουν οι 5 Άγγελοι.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ο Στράτος, η Χαρά, η Μαριάνθη, ο Λεονάρντο και ο Άγγελος είναι πέντε Άγγελοι που ζουν ευτυχισμένοι σε ένα κινηματογράφο. Εργάζονται μέσα σε αυτόν τον χώρο που είναι ταυτόχρονα και το σπίτι τους χωρίς ποτέ να βγουν έξω. Ο Στράτος είναι ο μπάρμαν στο μεγάλο μπαρ του κινηματογράφου, η Χαρά κόβει τα εισιτήρια, η Μαριάνθη κάνει την ταξιθέτρια, ο Λεονάρντο είναι μηχανικός προβολής και ο Άγγελος παριστάνει τον ιδιοκτήτη.

Στην πραγματικότητα, οι πέντε Άγγελοι συγκροτούν ένα ιδιόρρυθμο κινηματογραφικό συνεργείο. Σκοπό έχουν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο μέσα από τις ταινίες που δημιουργούν και προβάλουν στον Κινηματογράφο τους. Ο Στράτος είναι ο πρωταγωνιστής των ταινιών τους. Η Χαρά, συμπρωταγωνίστρια και ερωμένη του Στράτου, έχει ένα χάρισμα, είναι αποδέκτης των Ευχών των ανθρώπων. Μεταβιβάζει στην Μαριάνθη όσα διαισθάνεται και εκείνη με τη σειρά της γράφει το σενάριο της ταινίας με την οποία πραγματοποιούνται τελικά οι Ευχές. Ο Λεονάρντο είναι ο τεχνικός του συνεργείου και ο Άγγελος ο σκηνοθέτης.

Όλα μοιάζουν να πηγαίνουν καλά και η δουλειά των Αγγέλων να πιάνει τόπο, όχι όμως για πολύ ακόμα. Όταν ένας άντρας εύχεται με σπαραχτικό τρόπο να βρει το κουράγιο να συνεχίσει τη ζωή του μετά το θάνατο της γυναίκας του, η Μαριάνθη γράφει το σενάριο μίας κινηματογραφικής ταινίας μικρού μήκους που σκηνοθετεί ο Άγγελος με σκοπό να πραγματοποιηθεί η Ευχή και να δοθεί τελικά κουράγιο στον άνθρωπο.

Ο Στράτος όμως, που είναι θυμωμένος με τους υπόλοιπους της παρέας, αρνείται να παίξει και τότε τον πρωταγωνιστικό ρόλο αναλαμβάνει η Χαρά. Στα γυρίσματα της ταινίας, ο Λεονάρντο ανακαλύπτει ότι πρόκειται για παγίδα του Κακού αλλά δυστυχώς -παρά την αστραπιαία επέμβαση του Στράτου που μετανιώνει για τη συμπεριφορά του- είναι πια αργά. Το Κακό καταλαμβάνει τη Χαρά και της αφαιρεί σταδιακά την πνοή. Της απομένουν μόνο λίγες ώρες ζωής. Οι Άγγελοι κινδυνεύουν να μείνουν μόνο τέσσερις ενώ για να διατηρούν τη δύναμη τους πρέπει υποχρεωτικά να είναι πάντα πέντε.

Μια καινούρια κινηματογραφική ταινία πρέπει να δημιουργηθεί με σκοπό την περισυλλογή μιας αγνής ψυχής που θα αντικαταστήσει τη Χαρά. Ένα μεγαλεπήβολο εγχείρημα που θα συνδυάζει όλες τις τέχνες μαζί: Την Ποίηση, τη Ζωγραφική, τη Μουσική, το Θέατρο και φυσικά… το Σινεμά. Αν γίνουν έτσι τα πράγματα, το έργο αυτό θα έχει μεγάλη επιτυχία. Οι θεατές θα συγκινηθούν, θα κλάψουν και θα γελάσουν και με την δύναμη που κουβαλά μέσα του κάθε γέλιο και κάθε δάκρυ το Κακό θα παταχθεί και οι Άγγελοι θα γίνουν πάλι πέντε.

Σκηνή από την ταινία.

ΔΙΑΝΟΜΗ

πρωταγωνιστούν

Στράτος Τζώρτζογλου - Στράτος
Χαρά Κότσαλη - Χαρά
Κοσμάς Χειράκης - Άγγελος
Μαριάνθη Μενεγάκη - Μαριάνθη
Ιάκωβος Καμχής - Λεονάρντο
Αλκιβιάδης Τζώρτζογλου - Μανώλης

συμμετέχουν

Νάντια Σπάρταλη - Κοριτσάκι
Άρτεμις Κανά - Μάνα
Ευαγγελία Καροφυλλάκη - Γιαγιά
Σοφία Κουτάντου - Αφηγήτρια

φιλική συμμετοχή

Ελευθερία Γεροφωκά

 

Ο Στράτος Τζώρτζογλου όπως εμφανίζεται στην ταινία.

ΠΡΟΒΟΛΕΣ

15 Νοεμβρίου 2009, 20:30, Cine Τόνια Μαρκετάκη, Θεσσαλονίκη
28 Νοεμβρίου 2009, 21:30, κινηματοθέατρο "Αχίλλειον", Βόλος
6 Δεκεμβρίου 2009, 18:00, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Χανίων
22 Ιανουαρίου 2010, 21:00, Συνεδριακό Κέντρο Δήμου Κιλκίς
28 Ιανουαρίου 2010, 20:00, Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Αθήνα
19 Μαΐου 2010, 20:00, Delancey Street Screening Room, San Francisco
11 Νοεμβρίου 2010, 20:30, Westbourne Studios, Notting Hill, London

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σενάριο, σκηνοθεσία, animation, μοντάζ: Άγγελος Σπάρταλης
Φωτογραφία: Αγγελική Σβορώνου
Μουσική: Αντώνης Παπασπύρος, Oblivion
Ηχητικός σχεδιασμός: Λουκάς Μεσσηνέζης

Βοηθοί σκηνοθέτη: Νίκος Πάστρας, Γιώργος Ακεχερλίδης
Βοηθός φωτογράφου: Ραφαήλ Κομίνης
Οπερατέρ: Γιώργος Πατεράκης
Βοηθοί οπερατέρ: Ραφαήλ Κομίνης, Παναγιώτης Παπαδόπουλος,
Ζωή Σγουρού
Hχολήπτης: Κώστας Γούναρης
Ηλεκτρολόγος: Πασχάλης Κυριάκης
Ηλεκτρολογικός εξοπλισμός: Κωστής Μπασογγιάνης
Runners: Παναγιώτης Παπαδόπουλος, Μάρκος Λειβαδάρος
Μακιγιάζ: Μίνα Παπαδοπούλου
Make-up FX: Μιχάλης Γκουρογιάννης

Παραγωγός: Άγγελος Σπάρταλης
Εκτέλεση Παραγωγής : Μαρία Σβορώνου
Παραγωγή: Wish You Luck film productions
Διανομή: Σπέντζος Φίλμ

Ο Στράτος Τζώρτζογλου και η Χαρά Κότσαλη
σε σκηνή από την ταινία.

 

 

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Ένα ερωτικό γράμμα στο σινεμά
του Ιωσήφ Πρωιμάκη

Πέντε άγγελοι, κρυμμένοι σ’ ένα σινεμά, ακούν τις ευχές των ανθρώπων.

Ίσως το αποκορύφωμα του ρομαντισμού του κουζουλού σκηνοθέτη, η πέμπτη ταινία του Άγγελου Σπάρταλη κάνει μια στροφή από τις πιο κλειστές, εσωτερικές καλλιτεχνικές του εκφράσεις (Το Μήλο Μέσα στο Κεφάλι σου) και την κοινωνικοπολιτική του επαναστατικότητα (Το Σύνδρομο της Χιονάτης), σε κάτι βαθιά ανθρωπιστικό και συναισθηματικό. Αυτή τη φορά ψάχνει τη δύναμη που έχουν οι κινούμενες εικόνες να στιγματίζουν τις ζωές και τις ψυχές των ανθρώπων, στην ιστορία ενός εναλλακτικού κινηματογραφικού συνεργείου που δουλεύει πυρετωδώς για να παρέχει στους θεατές του εξατομικευμένες ιστορίες με βαλσαμικές ιδιότητες για τραύματα ανεξαρτήτως μεγέθους και υφής.

Ένα ολότελα προσωπικό ερωτικό γράμμα στο σινεμά που έχει ανάγκη να κάνει, το έργο του Άγγελου είναι όπως τα έργα των αγγέλων του: φρενήρες, παθιασμένο, αισθητικά ξεχωριστό και οικονομκά ευρηματικό, ιδιαίτερο και ενδεικτικό των ευαισθησιών του καλλιτέχνη για την τέχνη που υπηρετεί. Χρώματα και υφές μπερδεύονται σ’ ένα αισθητικό γαϊτανάκι ποτισμένο με την γνωστή πολυσυλλεκτική και φανατικά ψηφιακή παλέτα του σκηνοθέτη. Η αντισυμβατική του γραφή προσθέτει ενδιαφέρον σ’ έναν σεναριακό άξονα που χρειαζόταν λίγο ψαλίδισμα για να τονωθεί και να κρατήσει τη ζωντάνια του, όλα αυτά όμως μέχρι εκείνη την αφαιρετικά και πανέμορφα εικονογραφημένη, εκστατική αφήγηση ενός ονείρου. Αυτή η αφήγηση, συνδυασμένη με την ανατριχιαστική παράθεση του ντοκουμέντου για τον άδικο χαμό της (καθαρής) παιδικής ψυχής που έρχεται για να επαναφέρει τις ισορροπίες στην ομάδα των εργατών του εργοστασίου των ονείρων, εκτός απ’ τις καλύτερες στιγμές της ταινίας, χαρίζει στον Σπάρταλη κι ένα φινάλε που ανεβάζει ολόκληρη την ιστορία του κάνα δυο επίπεδα πιο πάνω απ’ την κοιλιά που έκανε στη μέση της, για να κλείσει δυναμικά τις άλλοτε πετυχημένες, άλλοτε όχι και τόσο, ισορροπίες του ανάμεσα στη συμβατική και τη βιντεοαρτίστικη αφήγηση, μιας γλυκόπικρη εικόνας του τι μπορεί να σημαίνει το σινεμά για έναν υπηρέτη του.
 

Η οπτική φωνή
της Μαργαρίτας Καταγά

H ταινία του Άγγελου Σπάρταλη «ΕφΧΕΣ» πήρε τη διαστάση της «οπτικής φωνής» στην αντίληψη μου. Ηχεί ακόμη και τώρα στο μυαλό μου σαν μία μελωδία που ξεκινάει ως μοιρολόι για να μετουσιωθεί σε ελπιδοφόρο παιδικό τραγούδι.

Στο δοκίμιο με τίτλο «Ο στοχασμός του έξω», ο σύγχρονος Γάλλος φιλόσοφος Michel Foucault σχολιάζει το εξής: «το λεξιλόγιο της επινόησης, μέσα στην πυκνότητα των εικόνων, διατρέχει τον κίνδυνο να αποθέσει προκατασκευασμένες σημασίες, οι οποίες, υπό τη μορφή ενός επινοημένου έξω, υφαίνουν ξανά το πανάρχαιο νήμα της εσωτερικότητας». Άγγελοι που μας μοιάζουν, μέσα σε ανήλιαγους χώρους φαντασίας περιτριγυρισμένοι από αντικείμενα φετίχ και τις ψυχώσεις τους κάνουν ευχές για όλους εμάς.

Ο Άγγελος Σπάρταλης καταθέτει το «νήμα της εσωτερικότητας» μέσα από ένα διαυγές παιχνίδι ανάμεσα στον ρεαλισμό και τη «ζωγραφικά» τεχνολογική εικόνα. Ορίζει το λόγο και την επικοινωνία ενός νοήματος μέσα από μετατροπές, μεταθέσεις, ενδιάμεσα, κενά και γενικά μέσα από μια αποσπασματικότητα η οποία πλάθει -κατά ευρηματικό τρόπο- συναίσθημα.

Στήνεται ένα «αθηναϊκό» φιλμ νουαρ στο χώρο του οποίου «τηγανίζονται» ευρηματικά οι ευχές και οι ελπίδες. Και μέσα από τη δυναμική, σχεδόν πλαστική φωτογραφία της Αγγελικής Σβορώνου αναδύεται η δυναμική των εντάσεων της ψυχής. Η εξέλιξη της σχέσης ανάμεσα στην αμεσότητα και την ποιητική, στην κινηματογραφική γλώσσα του Σπάρταλη, φωτίζεται με νόημα.

Να μ' αγαπάς
του Νέστορα Πουλάκου

«Να μ' αγαπάς... Όπου κι αν βρίσκεσαι... Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει…». Μια ιστορία αγάπης που μπερδεύει το όνειρο με την πραγματικότητα, τη φαντασία με την καθημερινότητα. Όλα αναμειγνύονται αλλά και συντελούνται στο ακέραιο. Οι ήρωες, σαν να υποδύονται το ρόλο της ζωής τους, κάνουν τέχνη και... ζωή!

«Γράφω ιστορίες, παραμύθια όπως τα λες εσύ και μετά βρίσκω τρόπους να τα διηγηθώ. Ναι, μ’ αρέσουν τα παραμύθια, άλλωστε δεν είμαι ικανός και για τίποτα άλλο!». Οι δηλώσεις αυτές ανήκουν στον εικαστικό και πολύ-τεχνίτη Άγγελο Σπάρταλη που οι «ΕφΧΕΣ» του έκαναν πρεμιέρα εκτός συναγωνισμού στο τμήμα Digital Wave 04 του 50ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η ομώνυμη video-θεατρική παράσταση που ανέβασε ένα χρόνο πριν στην Αθήνα έγινε ταινία με πρωταγωνιστή τον Στράτο Τζώρτζογλου ενώ στο crew βρίσκουμε νέα ταλέντα του ελληνικού σινεμά όπως η Αγγελική και η Μαρία Σβορώνου, ο Νίκος Πάστρας, ο Κώστας Γούναρης, ο Κωστής Μπασογιάννης, ο Γιώργος Ακεχερλίδης κ.ά.

Για να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο: ο Άγγελος Σπάρταλης δεν κάνει απλώς κινηματογράφο. Οι «ΕφΧΕΣ» είναι ένα κράμα animation, fiction, ντοκιμαντέρ και φυσικά θεατρικής παράστασης, με έντονα στοιχεία ζωγραφικής, μπόλικη μουσική, όλα ανακατεμένα σαν σε video art. Μήπως μπερδευτήκατε; Οι «ΕφΧΕΣ» είναι ένα θέαμα γλυκό, τρυφερό, ανθρώπινο. Λέξεις κοινές αλλά σημαντικές. Γιατί δύσκολα μετουσιώνονται σε πράξη. Όταν όμως το πετύχεις...

ο Στράτος Τζώρτζογλου και o Κοσμάς Χειράκης στα γυρίσματα της ταινίας στον κινηματογράφο Μικρόκοσμο. Οπερατέρ ο Γιώργος Πατεράκης, μπούμαν ο Κώστας Γούναρης, στο monitor ο σκηνοθέτης Άγγελος Σπάρταλης και η φωτογράφος Αγγελική Σβορώνου. Η φωτογραφία αυτή είναι του Κωστή Μπασογιάννη.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

      Συνέντευξη στην Αγγελική Τσουτσάνη για το περιοδικό Paper

      Συνέντευξη στον Ιωσήφ Πρωϊμάκη για το MFTM

       Video-συνέντευξη στη Νάνσυ Φαφούτη για το TVXS

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

• Trailer

• Σκηνές από την ταινία

• Poster   (A3, 300dpi)

• Περισσότερες φωτογραφίες

• Το σενάριο της ταινίας

• Το video παιχνίδι ΕφΧΕΣ

• Άγγελος Σπάρταλης

• Αγγελική Σβορώνου

• Στράτος Τζώρτζογλου

Ο Στράτος και ο Αλκιβιάδης Τζώρτζογλου
στα γυρίσματα της ταινίας.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ
του Άγγελου Σπάρταλη

Tο 2004, στη Ρόδο, ξεκίνησα μία αφηρημένη σειρά ζωγραφικών έργων. Η ιδέα ήταν να ζωγραφίσω ορθογώνια τελάρα των οποίων το μεγαλύτερο μέρος θα ήταν σκοτεινό και το άλλο -μια στενή λωρίδα στα δεξιά- φωτεινό. Οι πίνακες αυτοί ήταν τόσο αφηρημένοι που δεν «σήμαιναν» τίποτα. Αυτό δε μ’ άρεσε και για να τους απαλλάξω από τη βαριά σιωπή που έσερναν τους έδωσα παράξενους τίτλους: «Να ήμουν ψάρι», «Να ήσουν ψάρι», «η Γη να γίνει κόκκινη», «Να υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες» κ.α. Να σημειώσω για την ιστορία ότι αυτό στην «καλή» ζωγραφική δεν θεωρείται και πολύ νόμιμο αλλά έτσι έγινε. Όλοι οι τίτλοι ήταν ευχές και γι αυτό και ονόμασα εκείνη την αφηρημένη ζωγραφική σειρά «ΕΥΧΕΣ».

Το 2005 μετακόμισα από τη Ρόδο ξανά στην Κρήτη από μία σύμπτωση -στο Βερολίνο πήγαινα- τέλος πάντων. Εκεί αποφάσισα να κάνω ένα Ντοκιμαντέρ μικρού μήκους σχετικά με την αληθινή ιστορία ενός μικρού αγοριού, του Μανώλη. Φυσικά δε θα θύμιζε σε τίποτα τα παραδοσιακά Ντοκιμαντέρ και μέσα στο ψάξιμο για κάτι καινούριο στην αφήγηση, προέκυψε μία υπόγεια σύνδεση της ζωγραφικής σειράς που λέγαμε πριν με αυτήν την ταινία. Συγκεκριμένα όλος ο μονόλογος του παιδιού αλλά και το τραγούδι της Μάνας στο τέλος δανείζονται φράσεις από τους τίτλους τον ζωγραφικών έργων. Το Ντοκιμαντέρ ονομάστηκε κι αυτό φυσικά «ΕΥΧΕΣ».

Στο τέλος του 2007 παρουσιάστηκε η ανάγκη μίας ταινίας διάρκειας ενός λεπτού ακριβώς. Αυτονόμησα λοιπόν μία σκηνή από το ντοκιμαντέρ (είναι το σημείο που ζωντανεύουν τα ψαράκια) και ονόμασα την μικρή αυτή ταινία παραδόξως όχι «Ευχές» αλλά «Να ήσουν εδώ (ζωντανός)»

Το 2009 έχοντας πια μετακομίσει στην Αθήνα, μου δόθηκε μία παραγγελία από το Athens Video Art Festival να ανεβάσω για λογαριασμό τους μία video-θεατρική παράσταση στην Τεχνόπολη, όπως περίπου ήταν «Το τέλος του κόσμου» που είχαμε παρουσιάσει με την Αγγελική Σβορώνου τον προηγούμενο χρόνο στο ίδιο φεστιβάλ. Από αδυναμία να γράψω κάτι νέο (τότε έτρεχα για τα γυρίσματα της ταινίας «Το σύνδρομο της Χιονάτης») ή και γιατί το θέμα με τις «ΕΥΧΕΣ» δεν είχε λήξει οριστικά μέσα μου, αποφάσισα να κάνω τις «ΕΥΧΕΣ» video-θεατρικό έργο (δηλαδή ένα θέατρο όπου τα περισσότερα σκηνικά είναι προβολές video). Τότε συναντήθηκα για πρώτη φορά στη σκηνή με τον Στράτο και με τη Χαρά, τους υπόλοιπους ηθοποιούς τους γνώριζα από καιρό (με τον Ιάκωβο ανεβάσαμε το 2002 το θεατρικό «Στρογγυλό το ποτάμι», η Μαριάνθη πρωταγωνίστησε το 2006 στην «Αρπαγή της Ευρώπης» και ο Κοσμάς έπαιξε το 2007 στο «Μήλο μέσα στο κεφάλι σου»). Όλες οι πρόβες έγιναν στον Κινηματογράφο Μικρόκοσμο και τότε απέκτησα επίσης την γενναία εκτίμηση που τρέφω για τον ιδιοκτήτη του, τον Ανδρέα Σωτηρακόπουλο και φυσικά και για τη Μαργαρίτα.

Την ίδια χρονιά, αμέσως μετά την ολοκλήρωση του video-θεατρικού και πάνω στην απελπισία μου γιατί δεν έβρισκα χρήματα για την ταινία «Μέσα από τα μάτια της» ή γιατί και πάλι δεν είχε λήξει οριστικά μέσα μου το κεφάλαιο «ΕΥΧΕΣ», αποφάσισα να παρατήσω «…τα μάτια της» και με βάση το θεατρικό έργο να γυρίσω μία ταινία μεγάλου μήκους με τίτλο φυσικά… «ΕφΧΕΣ» (εδώ η ανορθογραφία είναι εσκεμμένη και βοηθάει μεταξύ άλλων στο να ξεχωρίζουν αυτές οι ΕφΧΕΣ από όλες τις προηγούμενες!)

Με αυτόν τον τρόπο, η ταινία γυρίστηκε τον Ιούνιο του 2009 μέσα στον κινηματογράφο «Μικρόκοσμο» με συνεργείο εθελοντών (να ‘ναι καλά όλοι τους) και σήμερα -μετά από τόσες μεταμορφώσεις και ταλαιπωρίες- στέκει περήφανη μπροστά σας και σας προκαλεί να την απολαύσετε!

Να είστε όλοι τυχεροί...

Άγγελος Σπάρταλης
Σεπτέμβριος 2009, Αθήνα
 

Υ.Γ.  Τις τελευταίες μέρες της ολοκλήρωσης της ταινίας προέκυψε αναπάντεχα και το video παιχνίδι ΕφΧΕΣ εμπνευσμένο από τη σκηνή όπου ο Στράτος τρώει τα ψαράκια!

ΑΡΘΡΑ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ