|
aaa | aaaa |
|
aaaaaaaa | |
Το νέο βιβλίο του Άγγελου Σπάρταλη με τίτλο
ΜΕΡΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ κυκλοφορήσε από τις εκδόσεις ΡΟΠΗ στις 20 Σεπτεμβρίου 2018. |
|||||
|
|||||
εκδόσεις ΡΟΠΗ, |
|||||
aaa | aaa |
Ο συγγραφέας περιγράφει με μυθιστορηματικό τρόπο μπόλικα πικάντικα επεισόδια από την πολυετή και πολύπαθη συναναστροφή του με τον διάσημο σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο. Η έκδοση περιέχει επίσης πλούσια εικονογράφηση, η οποία αποτελείται από 50 έργα τέχνης 30 διαφορετικών καλλιτεχνών, 60 αδημοσίευτες φωτογραφίες και σπάνια αρχειακά έγγραφα.
Διαβάστε στη συνέχεια τον πρόλογο
και το οπισθόφυλλο του βιβλίου, το
σκεπτικό του συγγραφέα, αποσπάσματα από
σχετικές κριτικές του Μάνου
Στεφανίδη και της Σωτηρίας Ματζίρη,
καθώς επίσης και δύο χαρακτηριστικά κεφάλαια του βιβλίου: «Ο
χασάπης» και «Πού
‘σαι Θαν-ά-α-α-α-ση».
Περιεχόμενα
1.
Πρόλογος
Πρόλογος Στο βιβλίο αυτό με τίτλο «Μέρες με τον Νίκο» ο Άγγελος Σπάρταλης αφηγείται πικάντικες ιστορίες από την πολυετή και πολύπαθη συναναστροφή του με τον σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο. Σύμφωνα με τον συγγραφέα υπάρχουν ήδη πέντε-δέκα έγκυρα κείμενα σχετικά με τη ζωή και το έργο του διάσημου κινηματογραφιστή, αριστοτεχνικά κεντημένα και ιστορικά ακριβή. Αν ανατρέξεις σ’ αυτά θα μάθεις «σχεδόν τα πάντα» για τη ζωή και το έργο του Νίκου Κούνδουρου. Ο Σπάρταλης όμως θέλησε να μιλήσει για εκείνο που λείπει από αυτό το «σχεδόν τα πάντα». Το άλλο. Αυτό που κάνει τον Κούνδουρο Κούνδουρο και Tο σινεμά του Κούνδουρου Tο σινεμά του Κούνδουρου. Ή έτσι τουλάχιστον θέλει αρχικά να νομίσουμε.
|
|||
|
|||||
Οπισθόφυλλο Ο Νίκος είχε ένα ένα μεγάλο ξύλινο καΐκι, παρκαρισμένο «προσωρινά» στον κήπο της βίλας στον Άγιο. Ήρθε η Χούντα και αναγκάστηκε να δραπετεύσει στην Ευρώπη. Με την ελπίδα το ταξίδι να ’ναι σύντομο. Δεν ήταν. Όταν γύρισε πίσω στην Κρήτη, το καραβάκι του είχε σαπίσει. Τα ξύλα πρόβαλαν γυμνά κι ορθάνοιχτα σαν το σκελετό της φάλαινας. Βροχή, αέρας, ζωύφια και τρωκτικά είχαν κάνει καλή και συντονισμένη δουλειά. Κάθε επισκευή ήταν αδύνατη. «Το παίρνουμε και το πάμε για καυσόξυλα» ήταν τα τελευταία λόγια του σοφού καραβομαραγκού, αλλά το πείσμα του Κούνδουρου δεν ανέχονταν την ήττα. Είπε: «Όχι. Θα μείνει εδώ. Μνημείο των αγώνων του λαού μου για τη λευτεριά!». Και το «μνημείο» αυτό έμεινε σ’ εκείνη ακριβώς τη θέση του κήπου, δίπλα στο υπαίθριο γραφείο με τα ζωγραφισμένα βότσαλα, άλλα 40 χρόνια. Εγώ θυμάμαι αμυδρά μόνο κάποια από τα τελευταία του υπολείμματα. Σίγουρα όμως μετά το 2013 είχε εξαφανιστεί, έτσι από μόνο του. Το ίδιο και οι αγώνες για τη λευτεριά. Έκανα συχνά πλάκα στον Νίκο κι όταν μου έλεγε: «Μικρέ, βαριέμαι. Πες μια εξυπνάδα, πρότεινε μια εργασία να διεκπεραιώσουμε», εγώ για να τον κουρδίσω του απαντούσα: «Μεγάλε, κι εγώ βαριέμαι. Γιατί δεν πάμε μια βόλτα με το καράβι σου;!». Κι ο Νίκος έλεγε τότε συνήθως κάτι πολύ πρόστυχο.
|
|||||
Σκεπτικό Θα γράψω ένα βιβλίο με τίτλο: «Μέρες με τον Νίκο» για να ιστορήσω την «κουνδουρέικη» περίοδο της ζωής μου σ’ εσάς, αλλά κυρίως σ’ εμένα τον ίδιο. Είναι χρέος και ανάγκη. Λόγω του παραπλανητικού τίτλου όλοι θα νομίσουν αρχικά ότι το βιβλίο μου είναι μία ακόμα από τις πολλές αγιογραφίες του Κούνδουρου. Ή έστω κάτι πιο μαζεμένο, ας πούμε μια αντικειμενική και αμερόληπτη εργοβιογραφία του Νίκου. Αλλά και γιατί όχι κάτι άλλο, πιο πρόστυχο, ένα χυδαίο ξεμπρόστιασμα, ένα ατίμασμα της ζωής και του έργου του μεγάλου σκηνοθέτη με απώτερο σκοπό τη δόξα και τα φράγκα. Θα χρειαστεί να διαβάσουν το βιβλίο μου για να καταλάβουν ότι πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό, αφού δε συνιστά τίποτα περισσότερο από μια βιογραφία «μου», όχι «του». Μια φλύαρη και άκομψη ψευδοαυτοβιογραφία του κ. Άγγελου Σπάρταλη! Αυτός θα έπρεπε να είναι ο υπότιτλος του βιβλίου αλλά, δε θα τον βάλω. Θα επιδιώξω την παρεξήγηση. Και θα ιστορήσω ανάκατα. Όχι από την αρχή προς το τέλος, αλλά ούτε και από το τέλος προς την αρχή. Ανάκατα. Επιδιώκοντας και πάλι την παρεξήγηση. Έτσι με δίδαξε ο ίδιος ο Κούνδουρος. Άγγελος Σπάρταλης
Κριτικές Γράφει ο Μάνος Στεφανίδης Ο Άγγελος Σπάρταλης για χρόνια ολόκληρα λειτουργούσε ως alter ego του Νίκου Κούνδουρου, ένας πιστός μαθητής και σύντροφος στις περιπέτειες των εικόνων. Όντας ζωγράφος και σκηνοθέτης ο ίδιος, αλλά και μικρανιψιός, μετέφερε τη ζέστη της ιδιαίτερης κοινής πατρίδας, της Κρήτης, στο επιβλητικό σπίτι στο Μετς της Αθήνας. Ένα είδος μπαστουνιού για τον Νίκο, που σταδιακά βάραινε, μια μαγκούρα, που ήξερε να μαγειρεύει χοχλιούς και να μιλάει και διακριτικά και επιθετικά, ταυτόχρονα. Ο Νίκος εμπιστευόταν την αφοσιωμένη ειλικρίνεια του Άγγελου, καθοδηγούσε το ατίθασο ταλέντο του, ενώ ο παροιμιώδης του ναρκισσισμός τρεφόταν ξεδιάντροπα από τον ανεπιτήδευτο θαυμασμό του μαθητή του. Ήταν τότε που έμοιαζαν οι δυο τους ένας Δον Κιχώτης και ένας Σάντσο Πάντσα από την Κρήτη, αθώοι, όμορφοι και αποξεχασμένοι σαν παιδιά σε μεγάλο κήπο με βλάστηση οργιαστική. (απόσπασμα)
Κριτικές Γράφει η Σωτηρία Ματζίρη Δεν υπάρχει αισθαντικότητα ή σεβασμός σ’ αυτό το γραπτό. Υπάρχει όμως ένας τεράστιος θαυμασμός, στον οποίο χρωστάμε και τη σχολαστική καταγραφή αμέτρητων λεπτομερειών... Όσοι δεν είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν θα πάρουν μια γεύση από τον «καθημερινό», ιδιωτικό Κούνδουρο. Όσοι τον γνώρισαν θα νιώσουν βαθιά νοσταλγία, γιατί, παρά την υπερβολή και τη φιλάρεσκη αυτoαναφορικότητα του αφηγητή, ο Σπάρταλης καταφέρνει κάτι σπάνιο: φέρνει τον Κούνδουρο πίσω στη ζωή!
(απόσπασμα)
Αποσπάσματα
Ο χασάπης Ήμουν παρών σε δύο αποτελεσματικές μπουνιές που έριξε ο Κούνδουρος σε άλλον άνθρωπο. Και λέω «σε άλλον άνθρωπο» γιατί συνήθως κοπάναγε και κομμάτιαζε έπιπλα και κρύσταλλα και όχι ανθρώπους. Τέλος πάντων, και στις δύο «ανθρώπινες» περιπτώσεις, αν και είχε ήδη κλείσει τα ογδόντα, παρέμενε βίαιος και ρωμαλέος. Θεριό! Η δεύτερη φορά, που είχε θύμα έναν ταξιτζή, δε σας αφορά. Η πρώτη όμως με θύμα τον χασάπη είναι πολύ χαριτωμένη μέσα στη βία της και θα σας την διηγηθώ. [...]
Αποσπάσματα
Πού ‘σαι
Θαν-ά-α-α-α-ση [...] «Νίκο, εσύ; Ο Θανάσης είμαι» λέει μια τρεμάμενη φωνή στο ακουστικό και «τα κάνω πάνω μου». Είναι ο Βέγγος! Δεν υπάρχει αμφιβολία. «Μια στιγμή παρακαλώ κύριε Θανάση να τον φωνάξω» λέω εγώ. «Ναι, παιδί μου, σε παρακαλώ» λέει εκείνος. Τρέχω σίφουνας κάτω. [...]. Το τηλεφώνημα ήταν έκπληξη και για τον Νίκο. Είπε ότι είχαν να μιλήσουν με την ησυχία τους πάνω από δέκα χρόνια. Εγώ σούρθηκα ξανά στο γραφείο του πάνω ορόφου και έπιασα το ακουστικό, που είχα αφήσει ανοικτό. Πήγα δήθεν να το βάλω πίσω στη θέση του, χωρίς φυσικά να το κάνω. Έβαλα το ακουστικό στο αυτί και υφάρπαξα ολόκληρη την κουβέντα των δύο παλιών φίλων, που κράτησε περισσότερο από μία ώρα. [...]
Επίσημες παρουσιάσεις του βιβλίου
Άρθρα και αναφορές
ATHENS VOICE
σελ. 000
Διαδικτυακοί
σύνδεσμοι
σελ. 000
ΓΕΝΙΚΑ
σελ. 000
ΑΝΑΦΟΡΕΣ
ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΠΑΡΤΑΛΗ
σελ. 000
Η ΕΚΠΟΜΠΗ "ΘΕΟΣ
ΞΕΒΡΑΚΩΤΟΣ"
σελ. 000
ΔΙΑΦΟΡΑ
σελ. 000
VIDEO
|
|||||