Angelos Spartalis - round is the river

αγγελος σπάρταλης στρογγυλό το ποτάμι Θεατρικό ποίημα		angelos spartalis round is the river Theatrical poem Translated by Jaco Kamchis

[είσοδος] Θα έχω ανοίξει τα φτερά μου Θα ταξιδεύω Με αστρονομική ταχύτητα Για τον ήλιο Η εξωτερική μου επιδερμίδα Το πρώτο μου κουστούμι Θα πυρακτώνεται Και θα σκορπάω πυκνό καπνό Μια μυρωδιά καψαλισμένου κρέατος Θ΄ απλώνεται στο πέρασμα μου Και οι σερβιτόρες με τα υπερφυσικά βυζιά Θα στρώνουν γιορτινό τραπέζι Κι έτσι Πουλί-βεγγαλικό φλεγόμενο Θα εμβολίσω αυτό το τιποτένιο ηλιακό μας σύστημα Εκεί που το πονάει Θα 'μαι νεκρός Στον ήλιο.	a	[entrance] I will have opened my wings I 'll be travelling In astronomical speed Towards the sun My outer skin My first suit Will be incandesced And I 'll be spreading thick smoke A scent of scorched meat Will be emitted as I pass by And the waitresses with the supernatural boobs Will be spreading a festive table And so As a firework-bird, flaming I will ram our worthless solar system Where it hurts I 'll be dead In the sun
[πράξη Α'] Μου επιτέθηκαν τα βατόμουρα Δάγκωσαν το παλτό Έφαγαν το αυτί Και το μάτι μου Στη Θεσσαλονίκη Υπάρχει μία πολυκατοικία που είναι ψηλότερη από κάθε ενοικιαστή της Και στην Αθήνα Ένα νόμισμα που τρυπά τις μάλλινες τσέπες Γι΄ αυτό Είμαι κλειδωμένος μέσα στο δωμάτιο Με τις πράσινες ακρίδες Που χοροπηδάνε ασταμάτητα - Έχω τη στάση δισκοβόλου αγάλματος - Ακινητώ μέσα στο δωμάτιο Με τις πράσινες ακρίδες Που χοροπηδάνε ασταμάτητα Γι΄ αυτό Μου επιτέθηκαν τα βατόμουρα Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει Έχω ένα παγοδρόμιο στη Σμύρνη Η αδελφή μου Εξαίρετη αθλήτρια Άλτρια, κολυμβήτρια και παγοδρόμος Σ΄ ένα στροβίλισμα του σώματος Γλιστρά και χάνεται - Έξω απ΄ τον πάγο - Στο σύρμα της περίφραξης Χτυπάει και κόβεται ο λαιμός της Πέθανε Μπορείς να νοιώσεις αυτόν τον πόνο; Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει Πονάω και ταξιδεύω Στην ενδοχώρα Έχω ένα μαγαζί Φτιάχνω παπούτσια Τα ποιο όμορφα τσοκαράκια Στα ποιο όμορφα κοριτσάκια Μ΄ αυτή που θέλω Δε με θέλει Λεει έχω μάτια και μαλλιά τρομακτικά Και μάτια του θανάτου μπλε Την δίνουν στον Εμμανουήλ γυναίκα του Και ταξιδεύοντας για τα παράλια Ληστές της αφαιρούν τη ζέστη απ΄ το κορμί Και το κεφάλι της Πέθανε		[Act A'] The berries attacked me They bit the coat They ate my ear And my eye In Salonica, There's a building that is higher than any of its residents And in Athens, A coin that holes the woollen pockets That's why I'm locked inside the room With the green locusts That hop ceaselessly - I have position of a disco bolus statue - I stand still inside the room With the green locusts That hop ceaselessly That's why The berries attacked me Round is the river The fish enduringly circles I own an ice-skating rink in Smyrna My sister An excellent athlete Broad jumper, swimmer and ice-skater During a twirl She slips and disappears -Beyond the ice- On the barbed wire she hits And cuts her throat Dead Can you feel this pain? Round is the river The fish enduringly circles I'm in pain and I travel Towards the hinterland I own a shop I make shoes The best clogs For the best girls But the one I want Doesn't want me She says my hair and stubble are too frightening And my eyes are deadly blue Emmanuel takes her as his wife And during their trip to the coast line Thieves remove the warmth from her body And head Dead
Μπορείς να νοιώσεις αυτόν τον πόνο; Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει Και ξαφνικά Το δωμάτιο μικραίνει - Εγώ απαράλλακτος - Δεν ταιριάζω πια, έτσι χοντροκομμένος που στέκω Και ξαφνικά Το δωμάτιο στρέφεται σ΄ εκλεπτυσμένο κι ευαίσθητο Κι εγώ απαράλλακτος, τραχύς Και η χαρτόκουτα συσκευασίας Να σημαίνει κάθε ώρα μ΄ ένα πνιχτό βήχα Την εσπευσμένη μετακόμιση		Can you feel this pain? Round is the river The fish enduringly circles And suddenly The room shrinks -I'm still identical- I don't fit anymore, vulgar as I stand And suddenly the room switches to a refined and sensitive one And I'm still identical, rough And the carton box Every single hour sounds with a choking cough The hasty relocation
Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει Και μέσα στη χαρτόκουτα Πριονίδια και σεντονάκια Κι ένας τόσος δα μικροσκοπικός ελέφαντας Που τα΄ χει χέσει όλα και κλαίει και κλαίει Και ξαφνικά Μου επιτέθηκαν τα βατόμουρα Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει Υπάρχει ένας μάγος Που μαντεύει με την αλεπού Χαράζει με ξύλα στην άμμο Τα ερωτήματα Κι ανάμεσα στα λόγια Και στα ξύλα Σπέρνει σπασμένα αμύγδαλα Κι όταν τη νύχτα Η αλεπού Κατεβαίνει στ΄ αγριολίβαδα Τρώει με λαιμαργία όλα τ΄ αμύγδαλα "ΝΑΙ" Κι αφήνει ανέγκικτα τ΄ αμύγδαλα "ΟΧΙ" Κι αυτό συμβαίνει Με τέτοια αμείλικτη μεταφυσική σοφία Που το ηλίθιο ζώο Μένει για πάντα νηστικό Στην ίδια πάντα ερώτηση Είμαι μάγος; Ρωτάει ο μάγος, Δεν είσαι μάγος! Του απαντά η αλεπού Και φτύνει την τροφή της Και συρρικνώνει τα βυζιά της Αφήνοντας τα νηστικά της παιδιά Νηστικά Ως το θάνατο Είμαι μάγος; Ρωτάει ο μάγος, Δεν είσαι μάγος! Του απαντά η αλεπού Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει Υπάρχει μία γριά Που δεν τραγούδησε ποτέ Και δεν τραγουδά Που δε γέλασε ποτέ Και δε γελά Υπάρχει μία γριά Που δεν χάιδεψε ποτέ Και δεν χαϊδεύει Υπάρχει μία γριά που δε θα με χαϊδέψει ποτέ Κι αυτή η γριά Είναι η μάνα μου Είσαι η μάνα μου; Ρωτάω τη μάνα μου, Δεν είμαι η μάνα σου! μου απαντά η μάνα μου, Η μάνα σου δε θα σε πρόδιδε στα βατόμουρα Δε θα σε κύκλωνε μ΄ ένα ποτάμι Μου επιτέθηκαν τα βατόμουρα Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει Υπάρχει ένα ανθυποπλοίαρχος Που τον εγκαταλείπει το πλήρωμα Να πεθάνει σ΄ ένα νοσοκομείο Στην Κίνα της μορφωτικής επανάστασης Ένας ανθυποπλοίαρχος που θέλει να μιλήσει Ν΄ αποχαιρετήσει Αλλά δεν έχει δύναμη Ν΄ αρθρώσει μια λέξη Να κινήσει τα βλέφαρα Μπορείς να νοιώσεις αυτόν τον πόνο; Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει		Round is the river The fish enduringly circles And inside the carton Sawdust and sheets And a tiny little elephant That shat everything and cries and cries And suddenly The berries attacked me Round is the river The fish enduringly circles There's this wizard Who guesses using the fox He shapes with sticks on the sand The questions And between the words And the sticks He seeds smashed almonds And during the night When the fox Arrives to the meadowlands It eats greedily all the YES almonds And leaves all the NO ones untouched And this happens With such a relentless metaphysical wisdom That the stupid animal stays forever unfed At the same always question Am I a wizard? Asks the wizard You are not a wizard! Replies the fox And spits its food And shrinks Its udder Leaving its unfed cubs Unfed Till death Am I a wizard? Asks the wizard You are not a wizard! Replies the fox Round is the river The fish enduringly circles There's an old lady That never sang And doesn't sing That never laughed And doesn't laugh There's an old lady That never caressed anyone And doesn't caress There's an old lady that will never caress me And this old lady Is my mother Are you my mother? I ask my mother I am not your mother Replies my mother Your mother wouldn't give you in to the berries Wouldn't surround you with a river The berries attacked me Round is the river The fish enduringly circles There's a sub lieutenant Who has been abandoned by his crew To die ιn a hospital Ιn China of the Cultural Revolution A sub lieutenant who wants to speak To kiss goodbye But hasn't got the strength To articulate one word To move the eyelids Can you feel this pain? Round is the river The fish enduringly circles
[πράξη Β'] Έχω επηρεαστεί βαθιά από την εποχή μου Στους εφιάλτες μου υπάρχει μια έρημος Και μέσα της ένα κατακόκκινο πυροσβεστικό όχημα Με τη σκάλα τεντωμένη όρθια, ψηλά προς τον ουρανό		[Act B'] I've been deeply influenced by my time In my nightmares there's a desert And in it, a scarlet fire extinguishing truck With the ladder stretched up, high towards the sky
Ανεβαίνω κι αλλάζω μία λάμπα Κατεβαίνω, μαζεύω τη σκάλα, βάζω τη σειρήνα Κι εξαφανίζομαι σε σύννεφα σκόνης Αμέσως μετά - όπως πάντα - η λάμπα καίγεται Μου επιτέθηκαν τα βατόμουρα		I climb and change a light bulb I get down, draw down the ladder, put on the hooter And vanish in clouds of dust Right after -as always- the light bulb blows The berries attacked me
Έχω επηρεαστεί βαθιά από την εποχή μου Στα γλυκά μου όνειρα υπάρχει ένα πράσινο γήπεδο Και μέσα εγώ με στολή ποδοσφαιριστή Έξω από την περιοχή Το πόδι χαϊδεύει την μπάλα κι εκείνη διαγράφει απαλά Τροχιά τόξου Πολύ αργά, αργά, λίγο ποιο γρήγορα Επιταχύνεται βίαια Καρφώνεται ακαριαία στο "γάμα" Και γκολ!		I've been deeply influenced by my time In my sweet dreams there's a green field And I'm in with soccer uniform Not near the pit The foot caresses the ball and it gently Arcs Very slowly, slowly, a bit faster Accelerates violently Overhands instantaneously at the "left window" And goal!
Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει Και ξαφνικά Το δωμάτιο διαχέεται - εγώ απαράλλακτος - Δεν ταιριάζω πια, έτσι συμπαγής που στέκω Και ξαφνικά Το δωμάτιο στρέφεται σε τοπίο ομίχλης πάνω σε αχνιστό κοκκινόχωμα Κι εγώ απαράλλακτος, ενιαίος Στο μαυσωλείο των καταραμένων ψυχών Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει Εδώ λοιπόν Σ΄ αυτό το νεκροταφείο πεθαίνουν οι νεκροί; Κι αυτή η σαπίλα Στον αέρα τι είναι; Είναι το σάπιο μάτι του νεκρού του τάφου! Είναι το σάπιο εσώρουχο του ιερέα του παρεκκλησιού! Είναι το σάπιο νύχι του ανθοπώλη του ανθοπωλείου! Εδώ λοιπόν Σ΄ αυτό το νεκροταφείο πεθαίνουν οι νεκροί;		Round is the river The fish enduringly circles And suddenly The room sheds -I'm still identical- I don't fit anymore, solid as I stand And suddenly The room switches to a foggy landscape upon steamy red soil And I'm still identical, in one piece In the mausoleum of the cursed souls Round is the river The fish enduringly circles Here then In this cemetery Do the dead die? And what is this putrescence In the air? It's the rotten eye of the grave's dead! It's the rotten underwear of the chapel's priest! It's the rotten fingernail of the flower shop's florist! Here then In this cemetery Do the dead die?
Και ξαφνικά Μου επιτέθηκαν τα βατόμουρα Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει Έτσι θα σε θυμάμαι Έλαμψες ξαφνικά στα σκαλοπάτια Κι ακτινογράφησες το κορμί μου Και ήμουν ανίκανος να σ΄ αρνηθώ Και ήμουν αστείος Μασκαρεμένος σκελετός Στην αγκαλιά σου Τι μας κρατάει τα κόκαλα συναρμολογημένα; Έτσι θα σε θυμάμαι Ζεστό κι ολόφωτο παλμό Το πόδι μου θέλει να μ΄ αποχωριστεί Τι το κρατά και μένει; Έτσι θα σε θυμάμαι Κόκκινο ποταμό κρασί να μου λούζεις τα κόκαλα		And suddenly The berries attacked me Round is the river The fish enduringly circles That's how I shall remember you Suddenly you sparkled upon the stairs And x-rayed my body And I was incapable of denying you And I was funny Masqueraded skeleton Into your arms What keeps our bones assembled? That's how I shall remember you Warm and shiny pulse My leg wants to detach from me What is holding it back? That's how I shall remember you A river of red wine washing my bones
Και ξαφνικά Μου επιτέθηκαν τα βατόμουρα Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει Έχω σκηνοθετήσει τη μνήμη μου Η κάμερα ξεσκίζει σα βεγγαλικό το δωμάτιο Ξηλώνει τους τοίχους, τα πατώματα Και το μετατρέπει σε διαμπερές σκηνικό Και το διατρέχει με βοή και ταχύτητα Κι όλες οι σκηνές, οι ζωγραφιές, οι αγκαλιές Τα μολύβια, οι συνουσίες Οι γομολάστιχες, τα ουρλιαχτά, τα γέλια Οι πάντα αποχωρισμοί που συντελέστηκαν μοναδικά Τώρα ξαναγυρίζονται Η κάμερα ξεσκίζει σα βεγγαλικό το δωμάτιο Όλες οι επιθυμίες Ανάγονται σε χρώματα Όλες οι εξαρτήσεις Ανάγονται σε σχήματα Και με τη μουσική Ανάγεται συνολικά το παρελθόν Σε τέχνη Σε ψέματα Η κάμερα ξεσκίζει σα βεγγαλικό το δωμάτιο Ηθοποιός, σκηνογράφος, μουσικός, ηχολήπτης Φωτογράφος, εικονολήπτης, σκηνοθέτης, σεναριογράφος Εγώ Ψεύτης Ψέματα Δεν έζησα έτσι Ούτε αλλιώς Ούτε καθόλου Έχω σκηνοθετήσει τη μνήμη μου Η κάμερα ξεσκίζει σα βεγγαλικό το δωμάτιο Η κάμερα ξεσκίζει σα βεγγαλικό το δωμάτιο Ψέματα Ψεύτης Εγώ Η κάμερα Το δωμάτιο Το ποτάμι Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει Έχω σκηνοθετήσει τη μνήμη μου Δεν έζησα		And suddenly The berries attacked me Round is the river The fish enduringly circles I've directed my memory The camera tears the room like a firework It rips the walls, the floors And turns it into an open plan set And goes over it in full speed and humming And all the scenes, the paintings, the hugs The pencils, the sexual intercourses The erasers, the screams, the laughs, The always goodbyes that have been uniquely accomplished Now are re-filmed The camera tears the room like a firework All desires Turn into colours All addictions Turn into shapes And with the music The past overall reduces Into art Into lies The camera tears the room like firework Actor, stage-designer, scorer, sound engineer Director of photography, cameraman, director, writer I Liar Lies Didn't live this way Neither elsewise Neither at all I have directed my memory The camera tears the room like a firework The camera tears the room like a firework Lies Liar I The camera The room The river Round is the river The fish enduringly circles I have directed my memory Haven't lived
[πράξη Γ'] Και στις επτά θάλασσες Σε όλες τις θάλασσες Εδώ και σε άλλους πλανήτες Εκατομμύρια παχύσαρκα σαλιγκάρια Ασβεστωμένα στην παραλία Παριστάνουν τα βότσαλα Ενώ στ΄ αλήθεια Επωάζουν το θάνατο Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει Το θάνατο Που δε θα΄ ρθει με τη μορφή αστραφτερού ξίφους Ούτε στην ικεσία του μικρού παιδιού Με τα δηλητηριώδη ρούχα Αλλά το θάνατο Που είναι παρόν Εδώ Τώρα Ενήλικος Που ποτέ δεν έφυγε Που θα΄ ναι πάντα εδώ Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει Το θάνατο των νεκρών Το καμένο δέντρο Στέκει σαν ερωτευμένο κατσίκι Στον πέτρινο λόφο Και κάτω η θάλασσα Αυτό είναι το αιγαίο σου Οδυσσέα Και το ΄κανες ποίημα; Και ξαφνικά Μου επιτέθηκαν τα βατόμουρα Δε θέλω ποια να γράφω γράμματα Θέλω να σβήσω Ν ΄ανοίξω το μεγάλο παράθυρο Που ανατέλλει στον ορίζοντα Και ο παγωμένος αέρας να παρασύρει έξω Τις λέξεις που ειπώθηκαν Και τα ουρλιαχτά και τα γέλια Όλων των ζώων Παντού Πάντα Και μέσα στην παντού και πάντα σιωπή Να σταθώ περήφανος Να πάψω Κι αν κάνω λάθος Και μου αποδεικτή Ούτε έζησα Ούτε αγάπησε άνθρωπος ποτέ Αυτό είναι το τέλος σου Ουίλιαμ Και το 'κανες ποίημα; Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει Ούτε έζησα Ούτε αγάπησε άνθρωπος ποτέ Η κάμερα ξεσκίζει σα βεγγαλικό το δωμάτιο (ουρλιαχτό) Ο θάνατος Είναι παρών Εδώ Τώρα Ενήλικος Η κάμερα ξεσκίζει σα βεγγαλικό το δωμάτιο (ουρλιαχτό) Και στις επτά θάλασσες Σε όλες τις θάλασσες Εδώ και σε άλλους πλανήτες Στο δωμάτιο Σε όλα τα δωμάτια Εδώ και σε άλλους πλανήτες Η κάμερα ξεσκίζει σα βεγγαλικό το δωμάτιο (ουρλιαχτό) Έχω σκηνοθετήσει τη μνήμη μου Δεν έζησα Η κάμερα ξεσκίζει σα βεγγαλικό το δωμάτιο (ουρλιαχτό) Τι μας κρατάει τα κόκαλα συναρμολογημένα; Έλαμψες ξαφνικά στα σκαλοπάτια Κι ακτινογράφησες το κορμί μου Έτσι θα σε θυμάμαι Ζεστό κι ολόφωτο παλμό Έχω σκηνοθετήσει τη μνήμη μου Η κάμερα ξεσκίζει σα βεγγαλικό το δωμάτιο (ουρλιαχτό) Η κάμερα ξεσκίζει σα βεγγαλικό το δωμάτιο (ουρλιαχτό) Ψέματα Ψεύτης Εγώ Η κάμερα Το δωμάτιο Το ποτάμι Στρογγυλό το ποτάμι Το ψάρι ολοένα γυρίζει Εδώ λοιπόν Σ΄ αυτό το νεκροταφείο πεθαίνουν οι νεκροί; Στους εφιάλτες μου Στα γλυκά μου όνειρα Έχω επηρεαστεί βαθιά από την εποχή μου Εγώ πυροσβέστης Εγώ ποδοσφαιριστής Εγώ ζωγράφος Εγώ ποιητής Ο ανθυποπλοίαρχος ζει! Η γριά ζει! Ο μάγος ζει! Η κίνα πεθαίνει! Η αλεπού πεθαίνει! Εγώ πεθαίνω! Η κάμερα ξεσκίζει σα βεγγαλικό το δωμάτιο (ουρλιαχτό) (γέλιο) Και ξαφνικά Το δωμάτιο στρέφεται σ΄ εκλεπτυσμένο κι ευαίσθητο (ουρλιαχτό) - εγώ απαράλλακτος - Και ξαφνικά Το δωμάτιο στρέφεται σε τοπίο ομίχλης πάνω σε αχνιστό κοκκινόχωμα (ουρλιαχτό) - εγώ απαράλλακτος - Χοντροκομμένος Τραχύς Συμπαγής, Ενιαίος Ψεύτης Εγώ Η κάμερα Το δωμάτιο Η κάμερα ξεσκίζει σα βεγγαλικό το δωμάτιο (ουρλιαχτό) Η κάμερα ξεσκίζει σα βεγγαλικό το δωμάτιο (ουρλιαχτό) Η κάμερα ξεσκίζει σα βεγγαλικό το δωμάτιο (ουρλιαχτό) (γέλιο) (ουρλιαχτό).		[Act C'] And in the seven seas In all seas Here and on other planets Millions of fat snails Limy on the beach Pretend to be the pebbles But they are actually Hatching death Round is the river The fish enduringly circles Death That won't come in the shape of a shining sword Nor in the begging of the child With the venomous clothes But death That's present Here Now Adult That never left That will always be here Round is the river The fish enduringly circles Death of the dead The burnt tree Stands as a goat in love On the rocky hill And underneath lies the sea Is this your Aegean Odysseas And turned it into a poem? And suddenly The berries attacked me I don't want to write letters anymore I want to fade To open the big window That rises on the horizon So the frozen air will drift outside The spoken words And the screams and the laughs Of all animals Everywhere Always And in the everywhere and always silence I shall stand proud I shall hush And if I'm wrong And be proved wrong Never lived And never has a man loved Is this your end William And turned it into a poem? Round is the river The fish enduringly circles Never lived And never has a man loved The camera tears like a firework the room (Scream) Death Is present Here Now Adult The camera tears the room like a firework (Scream) And in the seven seas In all seas Here and on other planets In the room In every room Here and on other planets The camera tears the room like a firework (Scream) I have directed my memory Never lived The camera tears the room like a firework (Scream) What keeps our bones assembled? You sparkled upon the stairs And radiographed my body That's how I shall remember you Warm and shiny pulse I have directed my memory The camera tears the room like a firework (Scream) The camera tears the room like a firework (Scream) Lies Liar I The camera The room The river Round is the river The fish enduringly circles Here then In this the cemetery Do the dead die? In my nightmares In my sweet dreams I have been deeply influenced by my time I the fireman I the footballer I the painter I the poet The sub lieutenant lives! The old lady lives! The wizard lives! China's dying! The fox is dying! I am dying! The camera tears the room like a firework (Scream) (Laughter) And suddenly Τhe room switches into a refined and sensitive one (Scream) -I'm still identical- And suddenly Τhe room switches to a foggy landscape upon steamy red soil (Scream) -I'm still identical- Coarse Rough Solid In one piece Liar I The camera The room The camera tears the room like a firework (Scream) The camera tears the room like a firework (Scream) The camera tears the room like a firework (Scream) (Laughter) (Scream).
[έξοδος] Μετά από μανιακή σκέψη Δε θα΄ χω άλλη φιλοσοφία Εκτός από το χρώμα μπλε Και με τη φιλοσοφία του μπλε Θα ΄χω εξηγήσει τον κόσμο Όλος ο κόσμος θα είναι μπλε Κι ότι δεν είναι μπλε Δεν θα ανήκει στον κόσμο Δεν θα υπάρχει Ούτε κι εγώ θα υπάρχω Θα έχω ανοίξει τα φτερά μου Θα ταξιδεύω Με αστρονομική ταχύτητα Για τον ήλιο Κι έτσι Πουλί-βεγγαλικό φλεγόμενο Θα εμβολίσω αυτό το τιποτένιο ηλιακό μας σύστημα Εκεί που το πονάει		[Outro] After manic thinking I shall not have other philosophy Than the colour blue And with the philosophy of blue I 'll have explained the world The whole world will be blue And what's not blue Will not be part to the world Will not exist Neither will I exist I will have opened my wings I 'll be travelling In astronomical speed Towards the sun And so As a firework-bird, flaming I will ram our hideous solar system Where it hurts
Θα 'μαι νεκρός Στον ήλιο.		I 'll be dead In the sun
αγγελος σπάρταλης Ρόδος, Μάρτιος 2001 (c) 1280/26/03/2001		angelos spartalis Rhodes, March 2001 (c) 1280/26/03/2001